σπίραλ

Τραίνο Schiphol- Eindhoven 02/05/2012, 15:30

"Πίσω στην Ολλανδία.Στο αεροδρόμιο αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο το ξενέρωμα που τρώω κάθε φορά που πατάω το πόδι μου στο Άμστερνταμ ερχόμενη από την Αθήνα.

Τώρα το ξενέρωμα ή μάλλον ο κόμπος στο στομάχι είναι ασφυκτικός. Νιώθω να με πνίγει. Χθες βράδυ χορεύαμε ταραντέλες με την Έφη, μετά βολτάραμε με τη μαμά στο Παγκράτι για να βρούμε ανοιχτό περίπτερο και μετά γέλια με την Ελένη πριν κοιμηθούμε.Σήμερα τίποτα τέτοιο δεν προβλέπεται.Κι ούτε και κάτι παρεμφερές και όμορφο σαν τις τελευταίες 15 μέρες. Που ήταν σαν flash back μερικά χρόνια πίσω και που φέρνουν τον κόμπο ακόμα πιο ψηλά. εκεί κοντά στον λαιμό. Με πνίγει το φουλάρι.Το βγάζω. 2 μήνες.Τελευταία σπρωξιά.Κι ούτε μπάνιο κάναμε στην θάλασσα.Αν και θα μπορούσαμε. Τι ομορφιά εκεί στον Μυλοπόταμο.Θα ήθελα να μείνω για πάντα.Αδύνατον.Ή να ξαναπάω το καλοκαίρι. Με το ίδιο αυτοκίνητο και την ίδια μουσική υπόκρουση και την ίδια παρέα.Κι ας είναι flash back.Κι ας μην είναι πάντα εύκολο.Μπορεί και να πηγαίνει πάλι πίσω.Κύκλος; Σπιράλ; Θυμάμαι να κάνει ο Μ. έναν τέτοιο συνειρμό σε ένα μέιλ. 

Μια τελευταία σπρωξιά.Γενικότερη."

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ε λίγα έχω να πω. Κυρίως ότι διαβάζω και ξαναδιαβάζω αυτά τα λογάκια του Cohen και απλά βγάζουν νόημα συνέχεια.

"Ah. That.
That’s what i was so disturbed
about this morning:
my desire has come back,
and I want you again.
I was doing so fine,
I was above it all.
The boys and girls were beautiful
and I was an old man, loving everyone.
And now I want you again,
I want your absolute attention,
your underwear rolled down in a hurry
still hanging on one foot,
and nothing on my mind
but to be inside
the only place
that has
no inside,
and no outside."

και αυτό είναι το Disturbed This Morning από το Book Of Longing.