Σήμερα, εν ώρα αυτοκινητάδας-ταξίδι επιστροφής, σκεφτόμουν ότι η γιαγιά μου η συνονόματη ήταν πάντα εκείνη που έτρωγε στη μάπα όλες μας τις μουσικές επιλογές. Και των 7 εγγονιών.Hardcore. Για ανεξήγητο λόγο πάντα σε εκείνη έπεφτε ο ρόλος αυτός. Και μας άκουγε και μας ανεχόταν.Όχι ότι την ένοιαζε ή την ενδιέφερε και πολύ..Λογικά δεν πρέπει να της έκανε διαφορά η όποια μουσική από το κασετοφωνάκι που ήταν στην μπροστά αυλή, με την φασαρία των ειδήσεων των 8 που άκουγε ο παππούς κάθε απόγευμα.
Καλοκαιρινά απογεύματα.Το παιχνίδι να ξεκινάει στις 5 με εμένα και τα δύο ξαδέρφια μου-τον Γιώργο και τον Χρήστο- να λυσσάμε με κουτσο , λαστιχο, μπάλα.Έρχοντουσαν και τα γειτονάκια λίγο μετά και μόλις έπεφτε ο ήλιος ξεκινούσε το κρυφτοκυνηγητό. Βράδιαζε κι εκεί ξεκινούσαν οι μουσικές και τα τραγούδια. Μια χιλιοπαιγμένη κασέτα με πρώτο τραγούδι τα "Παπάκια" και μετά το Ska Sou sou. Συνέχεια.Θα είχε και άλλα η κασέτα, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν έπαιζε παρακάτω. Η γιαγιά καμαρώνει και χτυπάει παλαμάκια.
Τα χρόνια περνάνε, το ίδιο σάπιο κασετοφωνάκι υπάρχει ακόμα, όπως και η μπροστινή αυλή. Το σκηνικό έχει αλλάξει όμως. Ο Γιώργος πάει Λύκειο κι εγώ με τον Χρήστο ΣΤ δημοτικού. Και στις 5 δεν παίζουμε κουτσό απαραίτητα.Κάθομαι λοιπόν με τον Γιώργο στην μπροστινή αυλή.Εκείνος πίνει φραπέ γλυκό με γάλα, κι εγώ τρώω παγωτό. Μου βάζει να ακούσω το Paranoid και το War Pigs, και μετά το γυρνάει σε Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τραγουδάει το "Βικτώρια" λέγοντας λάθος τους στίχους. Εγώ τότε δεν το καταλάβαινα γιατί δεν ήξερα το τραγούδι. Μετά το έμαθα. Η γιαγιά μας κόβει καρπούζι και στο άκουσμα του Paranoid λέει "ααα..τι ωραίο τραγούδι..". Κάτι αντίστοιχο είχε πει και στην αδερφή μου χρόνια μετά για τους Anathema θαρρώ. Το ίδιο βράδυ, στην πίσω αυλή έχει έρθει και η Μαρία η φίλη μου και ακούνε μαζί με τον Γιώργο, τον καινούριο δίσκο του Παπακωνσταντίνου , που έφερε στην Μαρία ο πατέρας της δώρο.Αυθεντική κασέτα. Μαζί με βιβλιαράκι με στίχους. "Οι ψυχές και οι αγάπες". Εγώ βαριέμαι.Τους βάζω να ακούσουν BackstreetBoys, και χορεύω.Γελάνε και με κοροιδεύουν, αλλά η γιαγιά που ακούει μου λεει πως χορεύω πολύ ωραία. Και μετά κερνάει σουβλάκια από τον "πινόκιο" κι εκεί σταματάει η μουσική.
Η γιαγιά η Μαργαρίτα όλα αυτά. 
